અજાણ્યાં વિસ્તારે, ક્યમ ખબર મુજને પડી શકે ?
પ્રભુ હું કાચો છું, સમજ ધરવા આવ પડખે.
દિવાલો ઊભી છે, તિમિર રચવા આ પ્રહરમાં;
રવિ મારા ઉરે, ઉદિત કરજો તેજ સઘળું.
અજંપાની સાથે, સમય કપરાં ઘાવ કરતો;
સહી જાણું એને, સહન કરતી જેમ ધરતી.
ઉદાસી આંખોમાં, રજકણ સમી ઝાઁખ અર્પે;
મને આપો એવી નજર નિરખું હું સકલને.
-'જિત' ઠાડચકર
ટિપ્પણીઓ નથી:
ટિપ્પણી પોસ્ટ કરો