મારી શાળા

મને એકડો ઘૂંટવા જ્યાં મળ્યો છે, 

અને પ્રેમ જ્યાં એકડામાં ભળ્યો છે; 

ભર્યો પ્રેમથી,હું હતો સાવ ખાલી; 

મને મારી શાળા બધાથીય વ્હાલી! 

ફૂલો જેમ ખીલી ઉઠે એમ ખીલું, 

અહીં આવતા ના રહે કોઇ વીલું; 

કહે છે આ વ્રુક્ષોની એકેક ડાલી; 

'મને મારી શાળા બધાથીય વ્હાલી!' 

શિવમ્, સુંદરમ્, સત્યને જાણવાને, 

મળી આંખ જ્યાં કલ્પના માણવાને; 

અને પાડતા જ્યાં શીખ્યો તેર તાલી; 

મને મારી શાળા બધાથીય વ્હાલી!

કદી કુવિચારો મને જો સતાવે, 

ભૂલો જો પડું, પંથ સાચો બતાવે; 

પડું-આખડું તો એ લે હાથ ઝાલી;

મને મારી શાળા બધાથીય વ્હાલી!

-'જિત' ઠાડચકર