કપાસ વીણતી મા

પણે... ખેતરમાં 

કપાસના કાલા જોઇ યાદ આવી ગઇ 

કપાસ વીણતી મા.

'રૂનો થેલો ભરતી ભરતી 

છે......ક સામે શેઢે પહોંચી જતી. 

વહેલી પરોઢે બપોરનું ભાતું બનાવી નીકળી જતી. 

છેક સાંજ ઢ્ળે 

ડગુ મગુ ડગુ મગુ ચાલી આવતી

ઘર ભણી. 

રૂનો થેલો ભરાયેલો જોઇ બહારથી હરખાતી 

રડ્યા કરતી મનમાં ને મનમાં 

પોતાના સંતાનોને કપાસ વીણતા જોઇને. 

શિશિરની શીતલહેરો ગ્રિષ્મનો અગ્નિદાહ બનીને 

લૂંટી ગઇ માની આંખોનું નૂર.

આંગળીઓમાં ટશર ઉપસી આવતાં 

શ્વેત મૂલાયમ રૂ આમ ક્રુર કાં થતું ? 

આખોયે દિવસ ધૂળમાં ઢસડાતું, 

કમરની પીડાથી કળતું, રગદોળાતું મલિન શરીર. 

ક્યાં સુધી ??? 

ત્યાં માઇલો દૂર મા સાથે કપાસના કાલા 

અને અહીં ? 

આંસુ સાથે વહે દિવસો ઠાલા. 

                                                              -'જિત' ઠાડચકર